Να παρενθέσω, ότι σήμερα Παρασκευή 21 Μαρτίου στις 22:30, θα προβληθεί ξανά το ντοκιμαντέρ στην αίθουσα "Τόνια Μαρκετάκη", ενώ προβλέπεται ότι θα ακολουθήσει συζήτηση παρουσία του σκηνοθέτη. Η επιλογή να προβληθούν μαζί αυτά τα δύο ντοκιμαντέρ, προφανώς και δεν ήταν τυχαία.
Για 55’ η κυρία Πατρώνη μας έδειξε μέσα από λόγια ηθοποιών, σκηνοθετών και άλλων συντελεστών του θεάτρου, μα και με αποσπάσματα από θεατρικές παραστάσεις, όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι θίασοι στην εποχή μας και πως δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα, αλλά ομαδικά, με αγάπη για το θέατρο, πείσμα και ενθουσιασμό προσπαθούν να δημιουργήσουν μόνοι τους εκείνες τις συνθήκες, ώστε να βρει η δουλειά τους μια στέγη.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην προβολή του δεύτερου ντοκιμαντέρ για το οποίο είχαν έρθει οι περισσότεροι θεατές. Το γεγονός; Το «μαύρο» στην ΕΡΤ την 11η Ιουνίου του 2013. Αυτό το γεγονός ήταν η αφορμή για τον εξαιρετικό του είδους, Γιώργο Αυγερόπουλο, ώστε να κάνει "Το χαμένο σήμα της δημοκρατίας", για το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ, που πάνω από όλα ήταν μια καθαρά αντιδημοκρατική πράξη. Δε θα σταθώ όμως σε όσα έχουμε ζήσει αυτούς τους μήνες και τα ξέρουμε πολύ καλά όλοι. Θα σταθώ στην ουσία του ντοκιμαντέρ και στα συναισθήματα που μας προκάλεσε. Θαύμασα το ότι δεν υπήρξε προσπάθεια "Αγιοποίησης" της ΕΡΤ και των εργαζομένων που αγωνίζονται γι' αυτήν. Υπήρξε αντικειμενική, ξεκάθαρη και λιτή παρουσίαση των γεγονότων με τη σειρά που έγιναν. Πλήρης έρευνα κάθε τομέα που επηρέασε το κλείσιμο της ΕΡΤ και εξέταση όλων των πιθανών λόγων που οδήγησαν στο κλείσιμό της.
Ο κ. Παντελής Καψής παραδέχεται, κάποια στιγμή, πως η ΕΡΤ έκλεισε για να εκπληρωθεί η προϋπόθεση των 2000 απολύσεων ώστε να δινόταν η επόμενη δόση. Με το κλείσιμο αυτό υπήρξαν αυτομάτως σχεδόν 2.700 απολύσεις. Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε τόσο υπαλλήλους της ΕΡΤ, όσο και πολιτικά στελέχη όπως ο κ. Παντελής Καψής και ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, αλλά και άλλα πρόσωπα που παίζουν σημαντικό ρόλο σε όσα έγιναν. Όπως, ο διευθυντής της Digea, ο οποίος παραδέχεται πως ήταν "κυβερνητική εντολή" να πέφτει το σήμα του 902 μόλις άρχιζε να εκπέμπει την εικόνα της ΕΡΤ μιας και ως φορέας μεταφοράς ψηφιακού σήματος, η Digea δεν έχει λόγο στο περιεχόμενο των όσων προβάλλονται, αλλά, σε περίπτωση που λάβει εντολή πως κάτι είναι παράνομο, έχουν υποχρέωση να το διακόψουν, ειδάλλως θα είναι εκείνοι παράνομοι.
Η Ναόμι Κλάιν έκπληκτη δεν μπορεί να καταλάβει πως μια κυβέρνηση μπορεί να πάρει όλες αυτές τις αποφάσεις και μάλιστα μια κυβέρνηση ενός ευρωπαϊκού κράτους. Στο ντοκιμαντέρ εμφανίζονται βεβαίως συνταγματολόγοι και νομικοί που επιβεβαιώνουν το αντισυνταγματικό της απόφασης αυτής.
Ο ίδιος ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος αποδέχεται πως βάσει το άρθρου 15 από το 1ο λεπτό που η κυβέρνηση απαγόρευσε το σήμα του Δημόσιου φορέα ραδιοφώνου και τηλεόρασης έκανε μία αντισυνταγματική και παράνομη πράξη.
Το ντοκιμαντέρ έγινε για να μας θυμίζει όσα έγιναν, για να ξεκαθαρίσει τις αιτίες, τις αφορμές και τις δικαιολογίες που ακολούθησαν. Πολλοί έκλαιγαν προχθες την ώρα της προβολής, ανάμεσά τους κι εγώ. Δεν ήταν δάκρυα μόνο για το μαύρο της ΕΡΤ, ήταν δάκρυα για το μαύρο που με πείσμα και θράσος προσπαθούν να μας το επιβάλλουν αυτοί που θα έπρεπε να φροντίζουν για τη λειτουργία του κράτους και τη ζωή των πολιτών. Δεν έχει σημασία αν παρακολουθούσε κάποιος την ΕΡΤ, τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά, δεν έχει καμία σημασία αν συμπαραστάθηκε στους αγώνες των απολυμένων υπαλλήλων της. Δεν έχει τίποτα από αυτά σημασία. Σημασία έχει πως αυτό το μαύρο του Ιουνίου είναι ένα γεγονός που μαυρίζει τη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, είναι κάτι που μας εξέθεσε ως χώρα σε πολλαπλά επίπεδα, είναι κάτι που απέδειξε περίτρανα την έλλειψη σχεδιασμού των κυβερνητικών αποφάσεων (να θυμίσουμε πως ούτε domain name είχαν κατοχυρώσει για τον νέο φορέα). Κι ακριβώς επειδή αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός οφείλουμε να ενημερωθούμε γι' αυτό ψύχραιμα και ολοκληρωτικά.
Ευχαριστούμε κύριε Αυγερόπουλε που με σεβασμό και αγάπη μάς αφήσατε να μπούμε σε αυτόν τον σκληρό,"μαύρο" κόσμο που άφησε πίσω του το κλείσιμο της ΕΡΤ.
